1:30 Najpierw słyszę suchy kaszel zza ściany, ale dopiero rozpaczliwe „mamusiu, jestem chory!” ostatecznie zrywa mnie z ciepłej plaży, na której tej nocy umieściła mnie moja miłościwa podświadomość. Tak jakby niespodziewane pobudki nie mogły mi się przytrafiać, kiedy śnią mi się węże, rozgotowany makaron, rajstopy w butach bez palców albo inne koszmary… W każdym razie: wstaję. Dziedzic smarka, dusi się, płacze, w dodatku jest tak rozgrzany, …